Bali, wyspa 20 tysięcy świątyń

Na Bali zbudowano 20 tysięcy świątyń hinduistycznych. W każdej wiosce i w każdym miasteczku jest ich co najmniej kilka. Minimalna ilość świątyń przypadająca na każdą społeczność  to trzy – Świątynia Założycieli, Świątynia Wioski i Świątynia Zmarłych. Zwykle jednak jest ich więcej. 

Foto: Świątynia Lempuyang

Świątynie na wyspie mają swój oryginalny styl architektoniczny. Najbardziej charakterystyczne  jego elementy to bramy wejściowe w kształcie dwóch trójkątnych, rzeźbionych wież symbolizujących przejście ze świata doczesnego do świata duchowego oraz wieże Meru – wielopiętrowe, z dachami z liści palmowych lub słomy. Wieże mają od 3 do 11 pięter, a ich ilość zawsze jest nieparzysta. Centralnym punktem świątyń są ołtarze, na których składa się ofiary z kwiatów, kadzideł i owoców. Świątynie często zbudowane zostały w malowniczych miejscach – nad morzem, nad jeziorami lub w górach.  Najliczniej odwiedzane przez turystów są Tanah Lot i Luhur Uluwatu.

Foto: Brama Świątyni Tanah Lot

Tanah Lot

Zbudowana na skale przybrzeżnej Tanah Lot jest ważnym miejscem pielgrzymek. Powstała w  XVI wieku świątynia, została poświęcona bogom morza. Jest jedną z siedmiu morskich świątyń zbudowanych wzdłuż wybrzeża Bali, tak aby z każdej z nich można było zobaczyć jedną kolejną świątynię.  Tanah Lot to jeden z tych „obowiązkowych” miejsc dla odwiedzających wyspę turystów. Świątynia przeżywa oblężenie zwłaszcza pod koniec dnia – jest świetnym miejscem do oglądania zachodów słońca. Wybierając się tutaj warto sprawdzić pływy morza – do środka można wejść tylko podczas odpływu. Świątynia jest położona około godziny na zachód od Kuta.

Foto: Tanah Lot podczas przypływu 

Tanah Lot jest pocztówkowo piękna, ale jej otoczenie to wielki bazar z pamiątkami, restauracjami i fastfoodami. Ogromny parking zapełnia się turystycznymi autokarami, zwłaszcza późnym popołudniem. Dobrym pomysłem może być pojawienie się tutaj rano, kiedy jest mniej ludzi.

Uluwatu

Drugą „obowiązkową” świątynią jest zbudowana na 70 metrowym klifie, na końcu półwyspu Bukit, Pura Luhur Uluwatu, Pierwsza świątynia w tym miejscu miała zostać zbudowana w X wieku. Ulwatu jest jedna z głównych świątyń na wyspie, które mają chronić Bali przed złymi duchami. Po zachodzie słońca na placu przed świątynią odbywają się pokazy (odpłatne) tradycyjnego balijskiego tańca kecak. Świątynia znana jest tez z obecności mieszkającego tu na stałe stada małp (stąd inna jej nazwa to „małpia świątynia”). `

Foto: Wieże Meru w Świątyni Uluwatu 

Tirta Empul  

Inną znaną świątynia jest Pura Tirta Empul, znana również jako Świątynia Świętego Źródła. Ta pochodząca z 10 wieku i poświęcona bogowi Vishnu świątynia, zbudowana została wokół, świętych źródeł, w których zarówno mieszańcy wyspy jak i turyści odbywają rytualne kąpiele oczyszczające ciało umysł i duszę. Do Tirta Empul położonej koło wioski Manukaya, najlepiej wybrać się z Ubut.  

Foto: Rytualna kąpiel w Pura Tirta Empul

Brama Niebios w Pura Lempuyang

Nieco dłuższej  podroży wymaga dostanie się do znanej z tysięcy instagramowych postów, położonej w górach wschodniego Bali,  Pura Lempuyang Luhur. To ważne dla Balijczyków miejsce kultu, dla turystów znane jest głównie z powodu malowniczego położenia i Bramy Niebios, przez którą widać pocztówkową panoramę wulkanu Mount Agung. Miejsce jest niezwykle, ale jak to często bywa nadmierna popularność może stać się problemem. Żeby zrobić sobie zdjęcie w Bramie Niebios trzeba zapisać się do długiej kolejki i czekać, aż pilnujący porządku pracownik, przez megafon wykrzyczy imię kolejnej osoby, która może sobie zrobić facebookową fotkę.

Foto: Brama Niebios, Pura Lempuyang

To tylko cztery z tysięcy świątyń na Bali.  Na zwiedzaniu ważnych miejsc kultu na wyspie można spędzić tygodnie. Moim zdaniem, sprawdzi się tutaj stare przysłowie że „less is more” („mniej znaczy więcej”) – wybranie  4 – 5 świątyń, które na pawdę chce się zobaczyć i zostawienie kolejnych na następny przyjazd tutaj.

Foto: wierni składający ofiary w świątyni Tirta Empul

Świątynie to ważne miejsca kultu i zwykle pełne są pielgrzymów, zwłaszcza podczas uroczystość religijnych. Odźwierni przy wejściu, zazwyczaj pilnują  odpowiedniego ubioru – szorty na bramce nie przechodzą – warto mieć ze sobą swój własny sarong, który można łatwo przerobić na zakrywającą nogi spódnicę.